Dit is het eindresultaat van mijn koffer geïnspireerd op Floddertje. Ik heb de koffer met acrylverf van het merk amsterdam beschilderd, en maakte gebruik van de illustraties van Fiep Westendorp die ik hier en daar een andere toets gaf.

boomwhackers

We kregen de kans om muziek te maken en te componeren met boomwhackers. Ik vond het echt leuk om te doen, maar niet iedereen was even enthousiast. We hebben op het einde 'we will rock you' gespeeld en het klonk echt goed. Een leuke ervaring!

'Wie dit leest: Ik zie je graag.'

Op 6 december ben ik naar de voorstelling Love in de Spil in Roeselare geweest. Ik had bewust geen voorstelling gemaakt van hoe het zou zijn omdat het dan veel leuker is om zonder vooroordeel te gaan kijken. Ik ben aangenaam verrast, het was echt heel mooi, je kan er heel erg veel betekenissen uithalen. Het is een voorstelling vanaf 6 jaar, voor jong en oud dus. Dit is zo omdat er voor elke categorie wel iets uit te halen valt, voor de een al meer dan de ander. Ik heb er echt veel kunnen uithalen, het verhaal wordt op zo n danige manier verteld dat het heel erg boeiend is en op een grappige manier wordt zo n dramatisch, eigenlijk serieus verhaal overgebracht. Dat moet ook want anders zou het echt een zware voorstelling zijn om naar te kijken en kom je er geradbraakt uit. Nu werd het luchtig gemaakt, voor een kind dat de diepere betekenissen helemaal niet zal snappen zal het een heel grappige voorstelling geweest zijn waar hij ook uit zal halen dat pesten en uitsluiten niet leuk is. Voor de volwassene is het heel veel tegelijk, een dramatisch verhaal van het meisje die niemand had die om haar gaf en toch liefde bezat om te geven, de grappige stukken, muziek en zang, enz. De betekenis, die de moraal wordt op het einde: het verhaal mag dan wel teneinde zijn, elk einde is een nieuw begin. Ik vind dit heel mooi gezegd. Het einde is wat ingewikkeld en ik kan erin komen dat niet iedereen het einde snapt. Op het einde loopt het meisje weg en hangt het weeshuis vol met doeken waarop staat:’Wie dit leest: ik zie je graag.’ De tehuisverantwoordelijk gaat op zoek naar ‘het meisje’ waarvan hij niet eens de naam kent. Maar eenmaal hij haar gevonden heeft zijn ze klaar om een nieuw leven te beginnen, waarin het meisje meer liefde zal krijgen. Het is een bewust open einde, en dat is ideaal. Het eindigt luchtig zodat je niet bedrukt de zaal verlaat maar vrolijk. Want voor ieder einde is een nieuw begin. Dit kan je op alles toepassen. Er wordt ook gezegd dat het leven nu eenmaal zo is, oneerlijk en opnieuw vallen en opstaan en opnieuw ‘omhoog en omlaag’ werd telkens herhaald. Het leven is vallen en opstaan, maar het heeft geen zin om bij de pakken te blijven zitten, laten komen wat komt is het enige wat je kan doen. Maar er komt een einde aan en een nieuw beter begin. Het stuk zit vol levenslessen en is zo dynamisch gebracht dat ik er volledig in opging. Het is een stuk dat ik nooit zal vergeten. Het meisje is voortdurend op zoek naar liefde, maar krijgt die niet. Daardoor verandert ze volledig en gaat ze in haar eigen wereldje leven waardoor ze raar bevonden wordt. 'Elk einde is een nieuw begin!'